دفتر شعـــــــــــــــــــــــــــــر

نزدیکتر بیا

در کنار هم و  از هم دوریم

گوییا مجبوریم

اختلافات  عمیقی دارد :

عشق با خودخواهی

جهل با آگاهی

===============

دل تو منزل وحی

دل من خانه ی تست

هر کسی حال مرا جویا شود

      پس زبانم اینچنین گویا شود:

گاه مست و عاشقم چون بلبلان

     گاه ساکت :بی رمق:افسرده جان

یا چو طوفانم به گفتار و عمل

     یا به گردابم:گرفتار عجل

روز میخندم به ریش روزگار

      شب ز گریه می شوم ابر بهار

سا عتی تنها و بد بین می شوم

       با همه قهر و پر از کین می شوم

ساعتی خوشبینم و امید وار

     دشمنم را دوست دارم :همچو  یار

گاه احساس جوانی میکنم

      آرزوی زندگانی میکنم

گاه پیر و خسته و بی طاقتم

      از برای آخرت در طاعتم

گاه بخشنده چو حاتم می شوم

 گه خسیس و خشک و بی نم می شوم

یا عزیز و محترم بر دیگران

          می شوم بالاتر ازما بهتران!

یا که از چشم همه افتاده ام

      همچو برگی زرد در فصل خزان

  ۱۶/۱/۱۳۸۴

بسم الله الرحمن الرحیم

جز به نام دوست نگشایم زبان ***بلکه  در(dorr)یابم ز دریای بیان

رتل القران ترتیلا ی او*** می برد مارا بسوی آسمان

      
تا که گفتی کن! (kon)دو عالم شد پدید*** امر تو جاریست در کون ومکان

واذکر اسم ربک فرموده ای ***اسم اعظم مرده را بخشیده جان

فاذکرونی گفتی و یادت کنم ***کی فراموشت کنم ای مهربان؟

از رگ گردن به ما نزدیکتر*** اینچنین یاری    که دارد اقتران؟

گرچه دور افتاده ایم از کوی تو*** تو درون قلب مایی همچوجان

ازفراغت روز و شب نالیده ام ***همچو طوطی در غم هندوستان

ربنا انا ظلمنا آمدم ***تا به فرمان تو باشم  هر  زمان

قل هوالله احد توصیف تو*** مشت محکم بردهان مشرکان

دل که افسرد از گناهان بزرگ ***گفته لاتقنطویت شد عیان

ای که غفارالذنوبی آمدم ***تا بیامرزی مرا در این جهان

مهربانا عمرمان بیهوده رفت*** روزها و ماهها و سالیان

راه پرپیچ وخم وتاریک ومن*** همچو گمگشته به راه بی نشان

لهوولعب است این سرای گولزن*** تاکه بفریبدمراچون کودکان

ماهمه گمکردگان یوسفیم*** آیه ی لایاییسوا امیدمان

فاستقم آمد که پابرجاشوم ***پس مددکن تا نلرزد زانوان

یوسف از دست زلیخا می دوید*** تا که گردد همنشین بندیان

مکر دنیا/مکر شیطان/مکرزن ***ای که خیرالماکرینی الامان!

لحظه ای حاجت به عبدی برد(bord)  تا**بلکه باز آید ازآن بندِ(band)گران

کاین سفارش را رسان بر شاه مصر*** کو شود یک بیگناهی راضمان

آن پیامبر را چنان بنواختی*** کز فراموشی: بماند بیش از آن!

خالقا!توفیق و تقوایم ببخش*** تاسرافراز آیم از هر امتحان

طرفه العینی مرا غافل مکن ***تا نگیرد نفس اماره عنان

استجابت کن دعاهای مرا*** تا نگردم مبتلای این وآن

بهر مال و جاه دلخونم مکن ***تا بجوشدچشمه ی فیضت عیان

ما گنهکاریم رسوامان مکن! ***ای که ستاری , مکن عیبم عیان

حرف مارا با عمل هموارکن*** وان عملها را به اخلاصی رسان

زانکه ابلیس ازتکبر شد رجیم ***بنده ی افتاده ام!از خود مران

همچو حرم(horram) از ره باطل ببر*** تا بسویت آیم ای سلطان جان

هم به جنت راه یابم باحسین ***هم بماند نام نیکم جاودان

هم در این دنیا حمایت کن*** مرا هم در آن دنیا نما جنت مکان

=================================================

محکوم به صبر و دوری و هجرانم 

در کار فلک چو گوی سرگردانم

عمری ز پی تو می دوم بی سروپا

-آخر نرسم به گرد تو می دانم

به جستجوی تو ماه و ستاره میگردند

من قارالدوم بسکه قالدوم بوردا گون دگده منه

(من سیاه شدم از بس ماندم اینجا زیر تابش  آفتاب ) 

سن آقودی بسکه باخدی آیا آی چکده سنه

(تو سفید بودی از بس نگاه کردی به ماه :ماه هم مثل تو سفید شد)

ای صدای قلب تو لالای من

    ای وجودت همدم والای من

ای لباس روز عریانی من

محرم اسرار پنهانی من

ای صدای دلنشین و گرم تو

منجی روح پریشانی من

آفتاب مهربان زندگی

اصل فخر ومظهربالندگی

ای سکوتت همچو دریا مهربان

حرفهایت نغمه های بلبلان

ای نگاه تو چراغ راه من

هرچه می خواهی همه دلخواه من

ای هدفهای تو اهداف دلم

ای تمام مقصد تو منزلم

ای حضورپاک تو آرامشم

در غیابت مبتلا و خامشم

ای که من گردیده تو،تو در منی

با تو ازهربیم یابم ایمنی

کوه از صبر تو می گردد خجل

آهن از عزمی که داری منفعل

ای بهشت از دیدنت شاد آمده

از قدمهای تو آبادآمده

ای مقام مادری را افتخار

ای گل خوشبو ولی بی تیغ و خار

ای امانتدار من در غیبتم

باعث رشد و مقام و شوکتم

همسر بی ادعا ولایقم

مهر تو اینگونه کرده شایقم

هرچه مشکل می شود،همیار:تو!

هر غمی که میرسد:غمخوار،تو

ای شریک شادی و غمهای من

ای نسیم سرخوش شبهای من

هرچه دارم ازقدوم خیرتوست

هرچه می نالم زدست غیر توست

گاه از دست فلک تنگ آمدی

گاه با من برسر جنگ آمدی

ََُُِمهربان من حلالم کن اگر

از ستمهایم شدی خونین جگر

اینک ای امید تنهایی من

ای دوچشمت راز شیدایی من

چشم دارم از تو که یادم کنی

از غم تنهایی آزادم کنی

منهم ای زیبای بی همتای من

ای امید و همدم یکتای من

می خورم سوگند برایمان تو

بر خدا و جانم و بر جان تو

عهد می بندم زنو با نام تو

تا که روشن گردد این ابهام تو

مطمین باشی که من میخواهمت

از سر صدق و صفا می خوانمت

مهر تو در قلب من بیش ازهمه

باسکوت و بی ریا و همهمه

دیگر از من هیچ توضیحی مخواه

در عمل ثابت نمایم گاه گاه

من در این دنیا قیامت می کنم

هر چه را خواهی بنامت میکنم

کی بنوشم آب بی فرمان تو؟

جان خود را میکنم قربان تو

نکته ای باریک در اینجا نهفت

هان بگویم تا نگویی که نگفت

گرچه قربانت نمودم مال و جان

شرط این عهدی که می بندم بدان:

آن بدین شرط است تا مومن شوی

هر چه حق گوید:کنی ایمن شوی

بعد از عمری که تو بامن زیستی

من نمیگویم که مومن نیستی!

بلکه میگویم بیا وپیش از این

هر چه کم آوردی از دنیا ودین

پیش از این گر اشتباهی کرده ای

پیش چشم حق گناهی کرده ای

تا اجل سرگرم کار دیگر است

تا که عمرت باقی وبختت سر است

معذرت خواهی کن از ربّ ودود

چونکه عذر آخرت را نیست سود

از دورنگان و ریاکاران بدور

دوستدار عاشقان راه نور

چون تویی الگوی پاک دخترت

بعد از این با اشک شویی دفترت

با عملها و عبادتهاست پند

هرچه گویی  او به حرفت نیست بند

از برای آخرت کاری کنی

تربیت از بهر دینداری کنی

نیست دنیارا بقا و ماندنی

درس دنیا نیست درس خواندنی

از کتاب حق مشو غافل دمی

تا نگردی مبتلای هر غمی

سوره ی نور از برای راه توست

در شب تاریک دنیا ماه توست

گجه گیندزم گچیر سنی یادیدا آروادوم

بیلمیرم سن نیجه یی؟ هچ الیری منم یادوم؟

بیر تیکه چورک جتنه بیر بیلن یول دگیرم

آجلیک چکیرم و آیریلیقه چوخ سوگیرم

تا بیرسه چکمیه بیلمز که من نمه دیرم

بسکه فکره گدیرم گیندده مین یول الیرم

هریانا قیچ قوییرام اول سنه یاد الیرم

شادلیگم زمانی دور که من سنه شاد گریرم

قیزمز اگر سروشده که بابام نوقت گلیر؟

ایکه آی؟ یاکه بیرآی دا؟د بابای هلم گزیر

هریانا گز توخیرام گدن گلن سولوم سودور

قیش گلبم قارایاز گلک دنم ایشم بودور

سرنوشت اله عجب یازیر یالان قصه لره:

بیره باشونا قوییر تاج:بیره نن سوییر دره!

۱۶/۳/۱۳۸۴

سه نفر در حال شکستن سنگ برای ساختن یک بنا بودند .مردی از هر کدام این سوال را بصورت تکرار پرسید که: داری چکار میکنی؟ اولی :مگر نمی بینی؟دارم سنگها را میشکنم!  دومی:دارم خرج خانواده ام را درمی آورم.. سومی:من دارم نمایشگاه بسیار زیبایی برای خودمان می سازم!  هر سه یک کار را انجام می دادند اما فقط نفر سوم بود که می دانست مسایل بسیار کوچک برای رسیدن به مسایل بزرگتر اهمیت دارند....

خسته ام از این اسارت/ازقفس-----از فشار سینه-تنگی قفس

 خسته ام از گوشهای کرشده----از تماشای گل  پرپرشده

 از دل در آرزوها  سوخته------خسته ام از چشمهای دوخته

 خسته ام از بازی این روزگار-----از مکرر درس این آموزگار

 خسته ام از خودفریبی /بارها----خسته ام از نقش این دیوارها

 خسته ام از عشقهای بی ثبات------رنگهای تیره و بیجان و مات

 خسته ام از عشق / از تشویشها-----از جداییها و نوش و نیشها

از صدای پای بیداد ستم----خسته از بیخوابی شبهای غم

 خسته از یکرنگی اندیشه ها --- مانده از پوچی و کذب پیشه ها

 خسته ام ای دوست از دیدار تو----از دو رنگی و دل بیمار تو

 از رفیقان دورنگ و بی وفا---خسته ام از اینهمه ظلم وجفا

 خسته از / فرزند وزن از زندگی----از تلاش بی ثمر / بازندگی

 خسته از نزدیک ودور از سرد و گرم----خسته از ریز و درشت و زبر و نرم

 آتش غم   سینه ام  تفتیده  است----- چشمه ی اشکم چرا خشکیده است ؟

 کوله  باری از غبار خستگی0------  مانده ام در نیمه راه  زندگی

  بی ثمر گردیده آه سرد من -------   مرهم دردی ندارد درد من

 17/7/1385 سروده شد

قاید اعظم خمینی زمان ------آنکه الکن گشته از وصفش زبان

آن رهایی بخش اسلام و وطن -----آن خدایی روح و عرفانی سخن

هر کلامش داده بر ما روح وجان ----مر گ  پاشیده به روی دشمنان

مرد حق ! اعجوبه ی این روزگار -----نعمتی بود از سوی پروردگار

آمد و مارا هدایت کرد ورفت ----دین احمد (ص) را حمایت کرد و رفت

پاک آمد پاک ماند و پاک رفت -----  پر کشید از خاک و تا افلاک رفت

شعر احساس عمیق آدم است------شعر میگوید که یک چیزی کم است

شعر آزادی روح از بند هاست ----در میان سوختن لبخند هاست

شعر درد عاشق و حرمان اوست ----شاعر و اندیشه و ایمان اوست

شعر جولانگاه مردان غم است ---مرثیه پرداز فصل ماتم است

شعر اقیانوس مواج غم است ---- اتصال جویباری در "یم "است

با دلی آزاده این فن پیشه کن ----هان! به غواصی شعر اندیشه کن

پر ز مروارید باشد قعر شعر -----ساحل قافیه دارد بحر شعر

    @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

شعر فریاد عدالتخواهی است ---   رشوت و تبعیض ها را ناهی است

مــــردم مـظــلوم ما افتاده اند ---- دل به امداد الهی داده اند

ای همه گـرگـــــان اندر پوستیـن ---- شرمتان باد از فروش کیش و دین 

قصه ی فرعون از بهر شماست ------  آن "ید بیضا" چراغ راه ماست

گوشتان از گفته ی موسی کر است -------  سحر و جادوهایتان هم ابتر است

آن شگرد کاذب و تکفیرتان ---------  قدرت" زور" و" زر" و "تزویر"تان

آه مظلومان شرر بر جان زند -----عاقبت صبر خدا را بشکند

ای ستمهاتان زحد افزون شده ----- کاسه ی مردم ز اشک و خون شده

نیست دیگر در جهان ماوایتان -----  تـــــــرس می بارد زسر تا پایتان

خـــــــانه ی بیدادتان ناپایدار ------  بیت شعرم برقرار و پایدار

www.geocities.com/samenalaeme/khatimam.jpg