بسم الله الرحمن الرحیم


قسمت اول:


جز به نام دوست نگشایم زبان ***بلکه  در(dorr)یابم ز دریای بیان


رتل القران ترتیلا ی او*** می برد مارا بسوی آسمان

      
تا که گفتی کن! (kon)دو عالم شد پدید*** امر تو جاریست در کون ومکان


واذکر اسم ربک فرموده ای ***اسم اعظم مرده را بخشیده جان


فاذکرونی گفتی و یادت کنم ***کی فراموشت کنم ای مهربان؟


از رگ گردن به ما نزدیکتر*** اینچنین یاری    که دارد اقتران؟


گرچه دور افتاده ایم از کوی تو*** تو درون قلب مایی همچوجان


ازفراغت روز و شب نالیده ام ***همچو طوطی در غم هندوستان


ربنا انا ظلمنا آمدم ***تا به فرمان تو باشم  هر  زمان


قل هوالله احد توصیف تو*** مشت محکم بردهان مشرکان


دل که افسرد از گناهان بزرگ ***گفته لاتقنطویت شد عیان


ای که غفارالذنوبی آمدم ***تا بیامرزی مرا در این جهان


مهربانا عمرمان بیهوده رفت*** روزها و ماهها و سالیان


راه پرپیچ وخم وتاریک ومن*** همچو گمگشته به راه بی نشان


لهوولعب است این سرای گولزن*** تاکه بفریبدمراچون کودکان


ماهمه گمکردگان یوسفیم*** آیه ی لایاییسوا امیدمان


فاستقم آمد که پابرجاشوم ***پس مددکن تا نلرزد زانوان


یوسف از دست زلیخا می دوید*** تا که گردد همنشین بندیان


مکر دنیا/مکر شیطان/مکرزن ***ای که خیرالماکرینی الامان!


لحظه ای حاجت به عبدی برد(bord)  تا**بلکه باز آید ازآن بندِ(band)گران


کاین سفارش را رسان بر شاه مصر*** کو شود یک بیگناهی راضمان

 


آن پیامبر را چنان بنواختی*** کز فراموشی: بماند بیش از آن!


خالقا!توفیق و تقوایم ببخش*** تاسرافراز آیم از هر امتحان


طرفه العینی مرا غافل مکن ***تا نگیرد نفس اماره عنان


استجابت کن دعاهای مرا*** تا نگردم مبتلای این وآن


بهر مال و جاه دلخونم مکن ***تا بجوشدچشمه ی فیضت عیان


ما گنهکاریم رسوامان مکن! ***ای که ستاری , مکن عیبم عیان


حرف مارا با عمل هموارکن*** وان عملها را به اخلاصی رسان


زانکه ابلیس ازتکبر شد رجیم ***بنده ی افتاده ام!از خود مران


همچو حرم(horram) از ره باطل ببر*** تا بسویت آیم ای سلطان جان


هم به جنت راه یابم باحسین ***هم بماند نام نیکم جاودان


هم در این دنیا حمایت کن*** مرا هم در آن دنیا نما جنت مکان