راز داری
کلام حق
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ بِطَانَةً مِّن دُونِکُمْ لاَ یَأْلُونَکُمْ خَبَالاً. (آل عمران: 118)
ای کسانی که ایمان آوردهاید، از غیر خودتان همراز مگیرید [آنان] از هیچ نابکاری در حق شما کوتاهی نمی ورزند
حضرت امیر(ع): رازداری، گوشهای از سعادت است. (تحف العقول، ص 347)
سینه سینه خردمند، صندوق راز اوست. (نهج البلاغه، ص 361
امام صادق(ع): دوستت را از راز خود آگاه نکن، مگر تا آنجا که اگر دشمن تو بر آن راز آگاه شود،نتواند به تو زیان رساند؛ چون ممکن است دوست روزی دشمن شود.
قند پارسی هر آن سرّی را که داری، با دوست در میان منه؛ چه دانی؟! باشد که وقتی دشمن گردد؛ و هر بدی که توانی به دشمن مرسان؛ که باشد که وقتی دوست گردد. (گلستان سعدی)
و رازی که نهان خواهی، با کس در میان منه، اگر چه دوست مخلص باشد که مر آن دوست را نیز
دوستان مخلص باشد همچنان مسلسل. (گلستان سعدی)
به راز خود امانت دار کردی دلم را مخزن اسرار کردی (حزین لاهیجی)
سخن هیچ مگشا با رازدار که او را بود نیز انباز و یار (شاهنامه حکیم فردوسی)
افلاطون : هر چیز را که نگهبان بیشتر بود، استوارتر گردد، مگر راز را که نگهدار آن هر چند زیاد باشد، آشکارتر گردد.
هر راز که اندر دل دانا باشد باید که نهفته تر ز عنقا باشد
کاندر صدف از نهفتگی گردد در آن قطره که راز دل دریا باشد
جز راست نباید گفت هر راست نشاید گفت...
یا ستار العیوب......
والشعراءُ یَتبعُهُم الغاوون، الَم تَرَانهم فی كل واد ٍیَهیمونَ، وانهم یَقُولونَ مالا یَفعلون الا الذین امنوا و عموالصالحات و ذََكَروُالله كثیرا و انتَصروا من بعد ما ظُلموا وَ َسَیعلَمُ الذین ظَلَموا ایَّ مُنقلبٍ یَنقلبون(سوره شعرا آیه 224 تا 227 )