سرود های غربت
دست از سرم بردار... ای کابوس وحشت
هر شب مشو مهمانم ای... تندیس دهشت
ای ترس! ای خصم درون !...در من فنا شو!
ای تیرگی !... از قلب غمگینم جدا شو !
آرامگاه خواب من ...میدان جنگ است
خوابم. ولی ..زندان روحم ...تنگ تنگ است
آه ! ای سرود شاد پیچکها ! بیایید
با شبنمی.. بر گونه ها ..شادم نمایید
در من.. تمام روشنی ها ...در غروبند
ای ..نورهای پاک هستی ! ...رخ نمایید
۲۷/۲/۱۳۷۷
کاش منهم :دل به دریا می زدم !!
+ نوشته شده در سه شنبه ۱۳۸۵/۱۲/۰۱ ساعت 4:39 توسط حجت الله کــــریمیان
|
والشعراءُ یَتبعُهُم الغاوون، الَم تَرَانهم فی كل واد ٍیَهیمونَ، وانهم یَقُولونَ مالا یَفعلون الا الذین امنوا و عموالصالحات و ذََكَروُالله كثیرا و انتَصروا من بعد ما ظُلموا وَ َسَیعلَمُ الذین ظَلَموا ایَّ مُنقلبٍ یَنقلبون(سوره شعرا آیه 224 تا 227 )